|
jjakubowska
|
Wtorek 26 Październik 2010 11:01:09 am
ISSN to nie kłopot
Staranie się o numer ISSN dla pisma parafialnego budzi w redakcjach niezrozumiały dla mnie lęk. Rzeczywiście jest OBOWIĄZEK posiadania przez czasopismo numeru ISSN i dotyczy to również pism parafialnych (na szczęście z jego brakiem w ich przypadku nie wiążą się żadne kary), ale jego posiadanie nie jest tak uciążliwe, jak się niektórym wydaje.
PLUSY - to głównie wkład w naukę. Numer ISSN służy do gromadzenia danych statystycznych. Gromadzone przez biblioteki egzemplarze mogą też posłużyć do badań prasoznawczych, społecznych, etnograficznych i wielu innych dziedzin nauk humanistycznych.
Wymienione przez Pana (Mariana Kurtycza) minusy właściwie nimi nie są. Po pierwsze - o numer ISSN występuje Wydawca, czyli Parafia albo ktoś z redakcji w imieniu wydawcy. W przypadku, kiedy pismo przestaje się ukazywać, to albo zawiadamiamy się o tym Bibliotekę Narodową, która nadaje numery ISSN, albo fakt ten jest przez nią domniemany gdy przestają być przysyłane numery pisma (zwykle następuje to po kilku latach). Po drugie - jak chodzi o obowiązkowe egzemplarze biblioteczne, to nie ma obowiązku wysyłania ich do wszystkich 17 bibliotek umieszczonych w wykazie, przy pismach o zasięgu lokalnym przyjmuje się obowiązek wysyłania 2 egz. do Biblioteki Narodowej, 2 egzemplarzy do Biblioteki Jagiellońskiej oraz 1 egz. do biblioteki w swoim regionie, np. w Lublinie do Biblioteki KUL, w Toruniu do Biblioteki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Nie jest też nigdzie zapisane, że należy przesyłać numery na bieżąco - przyjmuje się, że w przypadku tygodników przesyła się egzemplarze raz na kwartał, w przypadku miesięczników nie rzadziej niż raz w roku. Wystarczy więc odkładać każdy wydany numer i od czasu do czasu zapakować w kopertę i wysłać. Przypominam, że wysyłka tych egzemplarzy jest bezpłatna, nawet listem poleconym - trzeba się tylko upomnieć o to na poczcie, bo zwykłe urzędniczki w okienkach o tym nie wiedzą.
Jak złożyć wniosek o ISSN, gdy wydaje się pismo już kilka lub kilkanaście lat? Nie ma z tym problemu - Najlepiej gdyby do wniosku dołączony był komplet numerów od pierwszego wydanego, ale jeśli to nie jest możliwe to wysyłamy najstarszy posiadany egzemplarz, może być nawet kserokopia i te egzemplarze, które posiadamy. W przypadku dużej liczby najlepiej dołączyć do wniosku wykaz przesyłanych egzemplarzy z adnotacją, których egzemplarzy nie posiadamy. Należy podać do siebie dane kontaktowe, żeby w razie potrzeby była możliwość kontaktu. W razie wątpliwości najlepiej skontaktować się z Narodowym Ośrodkiem ISSN odpowiedzialnym za nadawanie numerów i uzgodnić procedurę.
Nie ma konieczności wysyłania wszystkich archiwalnych numerów do pozostałych Bibliotek, chyba że zwrócą się o to do redakcji. Np. kilka lat temu Biblioteka Jagiellońska prowadziła akcje uzupełniania braków i wysyłała pisma o ich uzupełnienie do redakcji pism parafialnych.
Uff  to chyba tyle jak chodzi o tę sprawę, ale w razie potrzeby proszę zadawać szczegółowe pytania
|
